Како е можно, точно да се знае кога е роден “Синот Божји” – Исус Христ (25 декември или 7 јануар), но не се знае годината на неговото раѓање? Што е тоа: свештенички хумор? Но како навистина било на самиот почеток?….Накратко ќе се обидеме да ја доловиме вистинската слика како оваа конфузна и сложена приказна која што всушност е составена од три различни во една. Моето долгогодишно искуство во проучувањето на оваа тематика и благодарение на мојот истражувачки дух, ми даваат за право да ја разчленам оваа приказна на своите три составни делови.
Ова е фотографија на амајлија, која датира според официјалните историчари од 3 век п.н.е. Тука е прикажан распнат човек каде повеќето луѓе би го идентификувале како Исус Христ. Меѓутоа, грчкиот натпис укажува јасно на тоа дека ова е “Орфеј, Бахус“, еден од псевдонимите на Озирис-Дионис…
На 25-ти декември христијаните – католици ширум светот прославуваат важен религијски празник – “Божиќ“. Сите сме виделе на телевизија како кај нив е убаво и забавно во тој момент, висат многу шарени лампи, оние кој сеуште имаат пари купуваат поклони, генерално, како што кажуваат, “пееат и се радуваат сите луѓе….” На телевизија, поготово во западната култура, воглавном се изгледа многу подобро, почисто, поубаво и забавно за разлика во вистинскиот живтот. Телевизорот за тоа и служи…
Во Русија пред победата на јудео-демократијата Божиќ се одбелжувал многу скромно и дискретно. Само свештениците и верниците организирале некаков циркус со молитви и ритуали, каде што поголемиот дел од населението не обраќало внимание, храбро борејќи се со новогодишниот мамурлак. И, навистина, каков е тој празник? Ние долго време сме живееле, како и сите останати, наивно верувајќи дека празниците се измислени за добробит на луѓето, и поради тоа, што повеќе празници тоа е подобро….но тоа било некогаш многу одамна, но но и во јудео-христијанскиот свет односно феудално-капиталистички свет со привремено различна форма но со сепак иста суштина.
Каде е доказот за раѓањето?
Пред неколку години, на почетокот на новиот милениум, започнавме внимателно со проучувањето на Библијата, како и припремата за обновувањето на нашите книги Библиските списи. “Се фокусиравме на датумот на “Божиќ” – 25 декември. Овој датум се појавил од никаде. Не сме можеле да најдеме никакви информации кој потврдуваат дека Исус Христ е роден тој ден. И уште мене не ми е јасно како точно се знае само за раѓањето на Синот Божји, но не се знае годината на неговиот роденден? И зошто Римокатолиците веруваат дека денот на неговото раѓање е на 25 декември, а додека Ортодоксните (намерно не го употребувам поимот Православие кој наводно е негов синоним, сепак како што сум покажал во многу објави овој поим е директно украден термин од Старите Словено од стрната на Ромеите, Источно Римската Црква – Византиската од поново време) цврсто го прославуваат истиот настан на 7-ми јануар? Како сето тоа заедно се вклопува во една иста религија? И каде сите се исти, зар не?
Потрагата од главниот примарен извор – Библијата – беше безуспешна. Таму, со датумите и имињата нештата стојат многу лошо. Всушност, многу добро, толку добро да не може ништо ни да се утврди ниту докаже ниту да се побие. Таму нееврејските кралеви и фараони се потполно анонимни, но, од друга страна, толку внимателно наведени се имињата на проститутките дури и ако тие биле Еврејќи или на Евреите им пружале услуги, како што е проститутката Рава, која ги издала жителите на Јерихон (книга на Исус Навин, поглавје 2)
Причината е дека Библијата не дава никаков нормален датум, и тоа долго не иритира. А потоа сме се смириле, и да направиме со тоа нешто што не било можно. Но причината е, дека во оваа наводно света книга многу скромно е опишано раѓањето на “Синот Божји” како што го нарекуваат свештениците, а тоа многу е изненадувачко и алармантно. Како е тоа така? Зошто е ова занимарување? Зошто не го запишале, запечатиле на камен секој момент на овој настан? Можно е да помислиме, дека синовите на еврејскиот бог Јехова раѓале кај нив секој месец, а нив им било тешко да се потрудат да го опишат раѓањето на Исус кој се наоѓа во Новиот Завет на Библијата.
Во Еванѓелието по Матеј, на почетокот на листот се даваат предците на мажот на Марија – Јосиф. И сето тоа изгледа како генеологија на Исус. Меѓутоа, во истото Еванѓелије пишува дека Марија веќе била трудна кога се омажила за Јосиф: “Јосифе, сине Давидов, не плаши се да ја земеш Марија за жена бидејќи тоа што е во нејзе зачнато е од Светиот Дух…”(Матеј 1,20). Ти, Јосиф – столар од племето Давдово – според тоа нема никаков однос за датумите на раѓањето на бебето, за кое е говорено на земјата како бог, не, тука не се говори ништо, ниту збор!
Во Еванѓелието по Марко нема ни збор за зачнувањето или раѓањето на “Синот Божји”, ниту за Марија ниту за Јосиф. Се започнува со одредениот Јован, кој ги крстел сите заинтересирани со вода. Исус Христ таму се спомнува само како пораснат кој дошол кај Јован да се крсти….
Во Еванѓелието по Лука дадено е поинакво толкувањето за овој “боженствен” настан. Таму некој ангел и дал јасни инструкции директно на Марија: “…Еве, ќе затрудниш и ќе родиш син. Дај му име Исус…” (Лука 1,21). За процесот на раѓањето на детето со споменува само во поминување, како да е родено кученце а не Синот Божји, како што тврдат библиописците….
Еванѓелието по Јован започнува интересно:…”Во почетокот беше Словото, и Словото беше во Бога, и Бог беше Словото…”(Јован 1,1.). И јас разбирам што сака да каже! Но е поентата во тоа. Таму повеќе или помалце се започнува со пророкот Јован, кој крстел со вода.
И тоа е се ! И нема датуми, никакви настани според кој би било можно да се одреди бар нешто! Кај сите гласно именуви во Библијата “еванѓелисти”, за овој значаен настан – за раѓањето на Синот Божји – напишано е многу малку! Она што изненадува највеќе од се – нема датуми, ниту едно вистинско име или имиња на населби, кој би можеле да бидат погодни за било што да се одреди. Ќе се стекне цврсто влијание дека Библијата не е пишувана за да некој нешто да каже, туку и за нешто да се сокрие! Мораме да ја истражиме работата сите подетално и повистински….
Од каде на вам јадачи земни по некоја случајност ви текнал баш овој датум 25-ти декември?
Наоѓањето на вистинскиот датум на раѓање на Исус Христ било неуспешно. Но сме успеале да научиме нешто за самиот ден 25-ти декември. Во филмот “Духот на Времето” познат под оригналното име – “Zeitgeist”, за прв пат ја чув информацијата која кај нас предизвикувала не само изнаенадување туку и огромно изненадување. Се испоставило дека Исус Христ имал повеќе “по судбина близнаци” истотака родени на 25 декември. Но тоа не е се! Се испоставило дека некој од овие “близнаци” биле распнати, и, истотака, сите до еден, воскреснале! Некој – истотака за 3 дена! Еве го примерот:
1. Хорус од Египет, роден пред 3000 години п.н.е. , роден на 25 декември од девицата Изида. Кога се родил, горела ѕвезда на Исток, со помошта на трите крала го нашла местото на раѓањето на Спасителот. Со 12 години, тој ги учел децата на богаташите. На возраста од 30 години добил дух на посветеност од човек по име Ану (Јоану-Јован). Имал 12 ученици со кој чинел чуда – лечел и одел по вода. Него го нарекувале Вистина, Светлост, Син Божи, Пастир, Јагне Божјо и друго..После предавството на Тифон, Хорус е распнат, погребан и воскреснал за три дена покасно.
Тука е важно да споменам еден многу важен детал а тоа е едно од епитетите на Хорус односно КРСТ, што фонетски е многу слично со ХРИСТ.
Еве еден извадок и намерно нема да го преведам:
Horus was called the KRST, and when adding the vowel you get KRIST, which becomes Christ in Greek , That “the letters KRST appear on Egyptian mummy coffins many centuries BCE, and….this word, when the vowels are filled in, is really Karast or Krist, signifying Christ.”
Подоле во текстот ќе ја проследам и паралелата со Старо Словенскиот Бог – ХОРС, кој истотака вреди да се спомене бидејќи е фонетски и суштински близок.
2. Атис од Фригија, 1200 години п.н.е. , роден од Девицата Нана на 25 декември. Распнат, воскреснал после три дена.
3. Митра од Персија, роден 1200 години пред Христа, роден од девојка девица на 25 декември. Имал 12 ученици. Чинел чуда. После смртта погребан и воскреснал за три дена подоцна. Него го нарекувале Вистина, Светло….Денот на обожувањето на Митра бил Недела (Sunday – Денот на Сонцето).
4. Кришна од Индија, не бил Пастирче како Христ но бил Говедарче, роден пред 900 години п.н.е. роден од девицата Деваки. Доаѓањето го означила ѕведата од Истокот. Тој чинел чуда со своите ученици. После смртта воскреснал.
5. Дионис од Грција, 500 години п.н.е., роден од девица на 25 декември. Тој патувал и чинел чуда како што е претварањето на водата во вино. Него го нарекувале Кралот над Кралевите, алфа и омега, и други епитети. После смртта воскреснал.
Аполон и Дионис
Орфеj со Лира
Аполон со Лира
6. Трите фази на Сонцето во Старсловенскиот светоглед
За нас што живееме денеска, тоа треба да биде интересно дека Словените на Рускиот Север мерењето на летата (годините) било засновано на Сончевиот Календар (Колендар), и тоа немало четири созони како денеска, туку само три: зима, пролет и есен. Летото како посебна сезона не било. Летото го нарекувале како целост на една година а во него (внатре во круго-летот) биле: зимата, пролетта, есента = 1 круолет или накратко лето.
Интересно е и тоа, што в врска со овие три временски созеони (зима, пролетт и есен) едно те исто Сонце во Старословенскиот календар го нарекувале под разни имиња! И во секое име на Сонцето била изнесена филозовската смисла.
- Коледе – ова Сонце е младенче (Новородено Сонце), неговото Рождесто жителите на Словенските народо особено на Рускиот Север го славеле и одбележувале на 25 декември. Времето на Коледе: од 25 декември – 21 март.
На сликиве од Бугарските Коледари јасно може да се види дека симболот на КОЛОТО во овој случај е ЃЕВРЕКОТ, поради својата кружна форма, а децата и младите односно Коледарите се всушност симбол на новородие ново раѓање, почеток, свежина, млада сила, оптимизам, ветување. И покрај црковната инквизиција овој празник сеуште останал и било тешко да се искорени од традицијата и свеста на народот, па и покрај современите обиди на црквата прогласувајќи го како див и пагански празниик, сепак во некаков сиромашен и јаден облик преживеал и денеска.
Фреска со Христос во центарот на Зодијакот (Хороскопот – Тркалото на Старо Словенскиот Бог Хорс или по Египетски Хорус) , Манастир Декоулоу, Грција ,12-те Апостоли = 12-те Знаци на Зодијакот.
- Јарило – ова Сонце, завзема силен замав, жаркост и јаркос, жарило, жарко, јаран. Јарило е Ѓурило или Ѓорило = Ѓоргија. Времето на Јарило: од 22 март (денот на пролетната рамноденица) до 21 септември (денот на есенската рамноденица).
Јарило (Јура, Јурај, Јежи, Јиржи или Ѓорѓе), наречен и Јаровит или Геровит, е еден од главните прасловенски богови на вегетацијата, плодноста и пролетта, а е поврзан и со војната и жетвата.
Единствениот историски извор во кој се споменува ова божество е биографијата од 12 век на германскиот бискуп Ото фон Бамберг, кој се служел со прозелитизам и кој за време на своите експедиции кои ги водел со цел да ги преобрати паганските племиња на вендските и полабскитесловени во градовите Волгаст и Хавелберг, присуствувал на фестивали во чест на богот на војната Геровит. Името Геровит е најверојатно германско приспособување на оригиналното словенско име Јаровит. Сепак, култот кон овој бог опстојал во словенскиот фолклор долго после доаѓањето на христијанството. Сè до 19 век, во Русија,Белорусија и Србија се одржувале народни фестивали наречени Јарило, кои се славеле кон крајот на пролетта или почетокот на летото. Овие свечености воопшто не биле од христијански карактер, па дури и некои од првите истражувачи на словенската митологија во нив препознале остатоци од пагански обреди во чест на истоименото божество на пролетта. Во северна Хрватска и јужна Словенија се одржувале слични пролетни фестивали наречени Јурјево, Зелени Јурај или Зелени Јуриј (зелен Георгиј). Во принцип, ова било прослава на денот на Св. Георгиј, но скоро сите елементи од прославата имале паганско потекло и биле доста слични на фестивалите во чест на богот Јарило кај другите словенски народи. Дури и словенските имиња Јури, Јержи, Јурај или Јура не се сметаат за превод на грчкотоГеоргиос, туку се смета дека се развиле од словенските зборови Јаре, Јарило и Јаровит. Словенскиот корен јар значи пролет илилето.
Сите овие пролетни фестивали биле во основа слични: на овој ден (денот на Св. Георгиј) група селани оделе во обиколка на селата и нивната околина. Постоеле повеќе начини на кои бил претставен Јарило: како кукла од слама, маж или дете накитени со зелени гранки или пак девојка на коњ, облечена како маж. Се пееле песни што алудирале на враќањето на Јурај/Јарило од далечните земји од другата страна на морето, на доаѓањето на пролетта, среќата, плодноста и богатството.
- Обредна песна:
- Кинисал ми свети Ѓорѓија,
Кинисал ми на ден Ѓурѓовден,
кинисал ми на потка да одит,
да запотнит нивје и ливаѓе.
Кога беше сред поле широко,
Ги сусрете она суро ламја,
тој е извај него остра сабја,
Е пресеже она сура ламја.
Потекоа три силни порои,
Први порој се бела пченица,
Други порој она рујно вино,
Трети порој се руди јагниња.
Кинисале ми, кинисале ми, двесте девојки,
Двесте девојки, двесте девојки, триста невести,
Да ми одат да ми одат на билје брање.
Двесте девојки, двесте девојки, билје копаје,
Триста невести, триста невести, цвеќе береје,
Цвеќе береје, цвеќе береје, венци виеје,
Венци виеје, венци виеје, на мошки деца.
(билјарска песна од зборникот на Васил Икономов)
По доаѓањето на христијанството, можеби поради сличноста на имињата, Јарило бил поистоветуван со Св. Георгиј. Но, причината за ова поистоветување најверојатно била поради тоа што Св. Георгиј најчесто бил претставен како витез на коњ кој убива змеј (симболично со доаѓањето на пролетта Велес-Змијата која е симбол на зимата и темнината, започнува нова светла енергија, се буди природата), додека пак словените верувале дека Јарило наликувал на коњ и дека некое време живеел во зеленото подземје со својот очув Велес, кој бил замислен како божество кое наликува на змија или змеј. Друга причина е тоа што во некои легенди Св. Георгиј неколку пати умира и воскреснува. Но, бидејќи Јарило, како божество на вегетацијата и жетвата бил од голема важност за словенските земјоделци и селани, христијанството никогаш не го уништило овој култ. Затоа, во фолклорот на многу словенски земји, пролетните фестивали кои го славеле неговото враќање од подземјето, останале речиси исти како во паганските времиња.
- Хорс (СЛАВЈАНСКИОТ БОГ ХОРСУН -ХОРУС-ХОРС) – тоа е возрасното Сонце, Сонце што старее, што ја губи силита, добрината, видот, нежноста. Времето на Хорс: од 22 септември до 21 декември.
Периодот од 22 декември – 25 декември за Словените, во линијата на Поларниот Круг, било “времето кога небото било без Сонце” и овој природен феномен е всушност митот за УМИРАЊЕТО И ВОСКРЕСЕНИЕТО во период од 3 дена. Се претпоставува дека ликот на ова божество бил формиран под влијаниа од југот. Понекогаш се појавува и под името Сурија (постои и хинуистичко боежство со истото име) односно Зорја. Древните Словени верувале дека Свароговиот син кова ново Сонце и дека Суриевите коњи го пренесуваат преку небото.
Денеска ние го нарекуваме тоа време од годината -Поларни ноќи. Имено тоа траење (од 22декември – 25 декември) е набљудувано во Поларните ноќи на ширина од 67,2 степен северна географска ширина, во областа, каде некој образовани луѓе ја нарекуваат Прароднината на Аријците-Хиперборејци.
Учеството на есенско-зимското Сонце – Хорс (др.–рус. Хърсъ, како и Хорус, Корс, Хорст, Хрст) во согласност со Словенскиот Круголет паѓа на годишно нив тажната судбина – “УМИРАЊЕТО” во ноќта на 21 и 22 декември. Преку 3 дена, на 25 декември го заменувало “РОЖДЕСТВОТО” на Солнцето-Младенец – Коледе.
Од тука пристигнува и името на Соларниот Танц – Хоровод или скратено Оро, а додека народот на оваа традиција се нарекувал Хора и директно е врзано ова со Сонцето.
Од тука доаѓа и зборот ХОРОСКОП! Односно Колото на Хорс. Колку знаци има во зодијакот толку има и часови во денот. Па одтука и во англискиот јазик зборот hours има директна поврзаност со Хорс. 12 утро-денски и 12-ноќно-вечерни часови.
Тука пак ќе го споменам она од погоре пишано на англиски јазик:
Horus was called the KRST, and when adding the vowel you get KRIST, which becomes Christ in Greek , That “the letters KRST appear on Egyptian mummy coffins many centuries BCE, and….this word, when the vowels are filled in, is really Karast or Krist, signifying Christ.”
Сите тие добиваат боженствен изглед. Секако, постои и некоја мала веројатност дека сите овие момци се родени навистина на 25 декември, дека сите биле богови, сите паувале со своите пријатели-ученици, сите биле брутално убиени од страна на окрутните непријатели распнати и воскреснале после смртта. Но, можностите на овие шест поклопувања (вклучително и библискиот Исус) се толку мали, така што при сериозна анализа потпирањето на истото е просто невозможно!
Тука имаме навистина различни случувања. И како би ги разбрале што се тие настани, и од кој причини тие се случиле, потребно е да пронајдеме додатни информации, кој ќе овозможат да ги откриеме сите делови на слагалицата и да ги составиме заедно и исправно. Среќа, денеска постојат достапни извори на информации кој ја откриваат вистината за минатото на нашата цивилизација. Овие извори, и ни овозможиле нам да научиме многу работи која порано не сме ги знаеле.
Евреите имале свој Исус! И тој кај Евреите навистина бил пророк по име Џошуа (на словенските јазици навистина звучи како името на Исус). Навистина бил Евреин и живеел пред две илјади години. И неговата сопруга била Еврејката Марија, која имала сестра Марта и брат Лазар. Се е точно, како што е во Библијата напишано, случајно, во средниот век! Но животот на тој Џошуа постлужил како средство, по патот кој повеќе од 900 години се крие името, судбината и делувањето на посебниот човек, големиот учител и воин на светлината. Ние говориме за Радомир – Синот на Белиот Волх (Белиот Архиреј – високо духовно ниво) и Ведуњата Марија, кои се родени во новата ера во 11 век и немале никаква крвна врска со Евреите.
Всушност тој е испратен кај Евреите кој биле под робството на Темните Сили – Кнезовите од Пеколниот Свет. Радомир е брутално убиен во Цариград (кој ја имал туталата која се нарекувала Ерусалим како центар на првосвештениците и немал никаква врска со Израелски Ерусалим) на празникот Пасха во 1086 година н.е. за време на лунарното затемнување Неговиот живтот живот и борба свештениците го искривиле и му ја прекриле биографијата на непознатиот еврејски пророк, кој им бул угоден на Левитите пред 2000 години. За сето за прв пат многу сериозно и вистинито напишала Светлана Левашова во својата исклучителна книга “Откровение”….Враќајќи се на нашата истрага на божиќниот празник на 25 декември, гледаме дека тука не е ништо така едноставно и јасно, како што му е јасно на обичниот човек, кој редовно јаде божиќна мисирка и не навлегува во било какви детали и нијанси. Тоа е се искривено и збунувачко, уште одамна, внимателно и вешто направено. Сепак, ние ќе се обидеме да го разбереме ова прашање во едно многу почисто светло. Бидејќи вистината сигурно не лежи кај оние земски јадачи што илјадници години ја кријат, и глумат световност, мораме самостално и свесно, трезно со срце и со ум да го гледаме секој став-догма што ни се наметнува без образложение. Така ќе станеме посилни и ќе ја победиме лагата на Црните Сили.
СЛАВА НА БОГОВИТЕ И МНОГУМУДРИТЕ ПРЕДЦИ НАШИ!
С в а р о́ г ъ 
2 thoughts on “Кој всушност е роден на Божиќ?”